۱۳۸۶ تیر ۱۲, سه‌شنبه

چشم های بسته

سرم را به دو طرف تند و تند و تند تکان می دهم و پشت سر هم و یک بند و بی وقفه می گویم : نه , نه , نه
هه ! یک نفر بیاید سر من را در دست هایش نگه دارد تا این حرکت مداوم سر و صورت و گردن به توقفی برسد . و این " نه " های بی دلیل از شتاب بیفتند و بعد خاموش شوند .

هیچ نظری موجود نیست: